Το ελεύθερο εμπόριο ως αποδιοπομπαίος τράγος από τους Αμερικάνους

Το εμπορικό ισοζύγιο μιας χώρας δεν στηρίζεται στην κατώτατη γραμμή μιας επιχείρησης, αλλά αυτό στηρίζεται στην εγχώρια αποταμίευση και εγχώρια επένδυση. Από το 1981 οι ΗΠΑ έχουν ελλειμματικό τρεχούμενο λογαριασμό επειδή αυτές έχουν χαμηλή αποταμίευση και από την άλλη υψηλή κατανάλωση και αυξημένη εισροή κεφαλαίων από το εξωτερικό και συνάμα αυτές από το 1960 επένδυσαν μεγάλα χρηματικά ποσά στο εξωτερικό.

Παρά το γεγονός η αμερικανική οικονομία γνώρισε τα τελευταία χρόνια σταθερή ανάπτυξη και το ποσοστό ανεργίας μειώθηκε στο 5% και στα τελευταία 7 χρόνια το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών παρέμεινε στο 2-3% του ΑΕΠ και τέλος οι εκτιμήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου τα τελευταία 5 χρόνια κυμαίνονται κοντά στο 3% εντούτοις στις ΗΠΑ υπάρχει αυξημένο αντι-εμπορικό αίσθημα.

Ο σημαντικός λόγος αυτής της αντι-εμπορικής επίθεσης οφείλεται: α) στην μεγάλη ύφεση, β) στους μεγάλους αριθμούς ανέργων και χρεωκοπημένων, γ) στο γεγονός μεγάλου εργατικού δυναμικού που εγκαταλείπει τις δουλειές του, δ) στη μείωση των μισθών και ε) στην μείωση της μεσαίας τάξης.

Οι πληγείσες πλευρές κατηγορούν τις οικονομικές ελίτ και το όλο πολιτικό σύστημα πως κοιτάζουν μόνο τους εαυτούς τους και πως τις εγκατέλειψαν παρόλο που η κυβέρνηση βοήθησε τις τράπεζες κατά την χρεωκοπία τους.

Διάφορε επιστημονικές έρευνες αναδεικνύουν πως ο κύριος ένοχος είναι η τεχνολογία και η αυτοματοποίηση που βελτίωσαν την παραγωγικότητα και την αριθμητική αύξησή των προϊόντων της χωρίς να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα υπέρ των εργαζομένων και οδήγησε το 85% από αυτούς να χάσουν τις δουλειές του. Οι κινέζικες εισαγωγές εκτόπισαν σε μια δεκαετία ένα εκατομμύριο από την μεταποίηση και η διακύμανση των αγορών να οδηγά 1,7 εκ. εργαζομένους εκτός δουλειάς το μήνα. Πρέπει να σημειωθεί πως το ποσοστό ανεργίας για εργαζόμενους με πανεπιστημιακό μορφωτικό επίπεδο είναι 2,4% ενώ για τους υπόλοιπους εργαζομένους χωρίς δίπλωμα λυκείου ανέρχεται άνω του 7,4%.

Στον κλάδο ένδυσης των ΗΠΑ απασχολούνται 135 χιλιάδες εργαζόμενοι ενώ 45 εκατομμύρια Αμερικανοί ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας με ένα δολάριο την ημέρα.

Όσον αφορά την κατάργηση των εμπορικών συμφωνιών και την επιβολή επιλεκτικών εισαγωγικών δασμών, για τιμωρία συγκεκριμένων χωρών, αυτή θα αποτύχει γιατί οι ΗΠΑ δεν θα αρχίσουν να παράγουν είδη ένδυσης, υπόδησης, ηλεκτρονικών προϊόντων κ.λπ., αλλά θα στραφούν προς άλλες χώρες λόγω χαμηλότερου μισθολογικού κόστους.

Αναφορικά για τις σχέσεις Κίνας - Αμερικής, ο καθηγητής του Χάρβαρντ Γκράχαμ Άλισον μεταξύ των άλλων τονίζει πως: οι σύγχρονες σινοαμερικάνικες οικονομίες είναι τόσο αλληλεξαρτώμενες που δημιουργούν ένα παρόμοιο ανάλογο αμοιβαίας οικονομικής καταστροφής.

Πρέπει να τονισθεί πως οι οικονομικοί πόλεμοι και προστατευτισμοί δεν παράγουν νικητές.

Παρά τον πόλεμο κατά του ελεύθερου εμπορίου οι ποικίλες πολυμερείς συμφωνίες αύξησαν τις αμερικάνικες εξαγωγές προς άλλες χώρες.

Από το 1991, όσο αφορά το εμπόριο μεταξύ ΗΠΑ - Μεξικού, το 40% των εισαγωγών είναι αμερικάνικα προϊόντα που κατασκευάσθηκαν στις ΗΠΑ και εξήχθησαν στο Μεξικό για να συναρμολογηθούν λόγω χαμηλού κόστους.

Επειδή γίνεται σημαντικός λόγος γύρω από την NAFTA πιθανή ακύρωση της θα προκαλέσει τεράστιες ζημιές και θα καταστήσει τις ΗΠΑ αναξιόπιστες και θα διαταράξει τις αλυσίδες παραγωγής στη Βόρεια Αμερική και θα ζημιώσει πιο πολύ τις αμερικάνικες εξαγωγές.

Μια αποχώρηση των ΗΠΑ από την εμπορική συμφωνία της ΤΙΡΡ θα την καθιστούσε αδύνατη να διαμορφώσει κανόνες διεθνούς εμπορίου για τον 21ο αιώνα και να υποστηρίξει τα πνευματικά δικαιώματα.

Πρέπει να τονιστεί πως η επιδίωξη εμπορικών διμερών συμφωνιών είναι επωφελής για τις ανεπτυγμένες χώρες.