Menu
Ναζίμ Χικμέτ: «Πώς θα γενούνε τα σκοτάδια λάμψη»

Ναζίμ Χικμέτ: «Πώς θα γενούνε τα σκ…

• Ποιητής, πεζογράφος και...

«Είναι καιρός να στραφούμε σε μια νοοτροπία εν καιρώ πολέμου», λέει το «γεράκι» του ΝΑΤΟ

«Είναι καιρός να στραφούμε σε μια ν…

Σε πολεμικό ντελίριο ξεκί...

Όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αγόρευε κατά κομμουνιστή… δικτάτορα Μπελογιάννη

Όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αγό…

Από Νίκος Μπογιόπουλος* ...

Η κρίση φυσικού αερίου στην Ευρώπη

Η κρίση φυσικού αερίου στην Ευρώπη

Γράφει: Δρ. Ανδρέας Πουλλ...

Οι λαοί της ΕΣΣΔ τότε και σήμερα

Οι λαοί της ΕΣΣΔ τότε και σήμερα

Του Ελισαίου Βαγενά* Αυτ...

Η πηγή του κακού

Η πηγή του κακού

Με αφορμή την καταστροφικ...

Αποχαιρετισμός στην Χλόη Τουμανή, την τελευταία Ονισώτισσα πρώτης γενιάς*

Αποχαιρετισμός στην Χλόη Τουμανή, τ…

Του Κύπρου Κουρτελλάρη** ...

Για την τριτοβάθμια εκπαίδευση

Για την τριτοβάθμια εκπαίδευση

Του Ανδρέα Θεοφάνους* Κα...

Οι ΗΠΑ, η Γροιλανδία, ο Καναδάς, ο Παναμάς...

Οι ΗΠΑ, η Γροιλανδία, ο Καναδάς, ο …

• ... και τα πήλινα πόδια...

Αδιόρθωτοι απολογητές απαράδεκτων ενεργειών

Αδιόρθωτοι απολογητές απαράδεκτων ε…

Γράφει: Νίκος Κατσουρίδης...

Prev Next

Νίκος Μπελογιάννης: «Έτσι αγαπάμε εμείς την Ελλάδα»

Από Νίκος Μπογιόπουλος*

Στις 22 Δεκέμβρη 1915, σαν σήμερα, γεννιόταν στην Αμαλιάδα ο Νίκος Μπελογιάννης. Σύμφωνα με άλλες αναφορές η γέννησή του προσδιορίζεται στις 27 Οκτώβρη του ίδιου χρόνου. Απολύτως σίγουρη, όμως, είναι η ημερομηνία που “έφυγε”. «Έφυγε» στις 30 Μάρτη 1952. Ηταν μόλις 37 ετών. Τον εκτέλεσαν.

Read more...

«Κατέφθασαν τανκς εις την Ακρόπολιν»

Από Δήμητρα Μυρίλλα*

Οι επίσημες εκθέσεις της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας τον Δεκέμβρη του ’44 είναι αποκαλυπτικές για την καταστροφική μανία των Βρετανών στρατιωτών στην Ακρόπολη, την ίδια στιγμή που σημάδευαν τον λαό της Αθήνας, τους ΕΑΜιτες και ΕΛΑΣίτες που μάχονταν με λιανοντούφεκα ενάντια στη νέα συμμαχική σκλαβιά.

Read more...

Όταν η Ρόζα αρνήθηκε να σηκωθεί από τη θέση της για να καθίσει ένας λευκός...

Πέμπτη 1η του Δεκέμβρη 1955 - «Οι άνθρωποι λένε πάντα ότι δεν παραχώρησα τη θέση μου επειδή ήμουν κουρασμένη, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Δεν ήμουν κουρασμένη σωματικά περισσότερο από ό,τι συνήθως στο τέλος μιας εργάσιμης ημέρας. Δεν ήμουν ηλικιωμένη, αν και μερικοί άνθρωποι έχουν αυτή την εντύπωση. Ήμουν σαράντα δύο χρόνων. Όχι, η μόνη κούραση που είχα, ήταν αυτή του να υποχωρώ»

Εκείνη την εποχή, η αφροαμερικάνα Ρόζα Πάρκς εργαζόταν ως μοδίστρα σε ένα τοπικό πολυκατάστημα και παράλληλα ήταν γραμματέας της Οργάνωσης του Μοντγκόμερι NAACP (Εθνική Ένωση για την Πρόοδο των Έγχρωμων Ανθρώπων).

Read more...
Subscribe to this RSS feed