3 Αυγούστου 2014: Αρχίζει η νέα γενοκτονία και ο ξεριζωμός των Γεζίντι

Στις 3 Αυγούστου 2014 οι εξτρεμιστές μισθοφόροι της οργάνωσης «Ισλαμικό Κράτος» καταλαμβάνουν την πόλη Σιντζάρ παίρνοντας στη κατοχή τους δυο μικρά κοιτάσματα πετρελαίου και την πόλη Ζουμάρ, εκτελώντας σχέδιο για να περάσουν στον έλεγχό τους το ιδιαίτερης στρατηγικής σημασίας υδροηλεκτρικό φράγμα της Μοσούλης, στο βόρειο Ιράκ, το μεγαλύτερο φράγμα της χώρας.

Ενας από τους κεντρικούς στόχους των ισλαμοφασιστών  είναι να αφανίσουν από προσώπου της «ιεράς γης του Χαλιφάτου» τους Γεζίτες (Γεζίντι), τους αμετανόητους «λάτρεις του Εκπεσόντος Αγγέλου». (Περισσότερα για το ποιος είναι αυτός ο λαός δες στο Ο διάβολος στη χώρα των Γεζίντι).

Μια νέα γενοκτονία έχει ξεκινήσει. Μένοντας χωρίς βοήθεια και άμυνα, η κοινότητα των Γεζίντι υπέστη συστηματικές σφαγές, βιασμούς, βασανισμούς, εκτοπισμούς, δουλεμπόριο των κοριτσιών και των γυναικών, ακόμη και την υποχρεωτική στρατολόγηση των αγοριών, ώστε να γίνουν παιδιά στρατιώτες.

Από τις 3 Αυγούστου 2014 εκατοντάδες χιλιάδες Γεζίντι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη γη τους, τα χωριά τους και τα σπίτια τους. Πάνω από 30.000 Γεζίντι πέρασαν στην Τουρκία.

Πάνω από ένα εκατομμύριο Γεζίντι ζουν σε όλο τον κόσμο, από τους οποίους το μεγαλύτερο μέρος κατοικεί στην περιοχή Σιντζάρ του νότιου Κουρδιστάν. Οι Γεζίντι έχουν πέσει θύματα 73 γενοκτονιών με πιο πρόσφατη αυτή του 2014.

Σε αυτή τη γενοκτονία, σφαγιάστηκαν 2.213 Γεζίντι. 390.000 Γεζίντι αναγκάστηκαν να φύγουν. 7.000 Γεζίντι απήχθησαν από τον ISIS.

Ανεπίσημες εκθέσεις δείχνουν ότι περισσότερες από πέντε χιλιάδες γυναίκες και παιδιά απήχθησαν και πουλήθηκαν σαν σκλάβοι κατά  την επίθεση. 

Οι γυναίκες και τα κορίτσια δεν πουλήθηκαν μόνο στο βόρειο Ιρακ άλλα και στη Συρία, ή ακόμη και σε άλλες χώρες όπως τη Σαουδική Αραβία και την Τουρκία όπου και συνεχίζουν να τις κρατάνε και να τις εκμεταλλεύονται σαν σκλάβες του σεξ.

Σήμερα παραμένει άγνωστο το πού βρίσκονται 3.000 γυναίκες και παιδιά. Μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί 12 ομαδικοί τάφοι που περιέχουν τα λείψανα των Γεζίντι. Στις επιθέσεις βεβηλώθηκαν 68 ιεροί τόποι.

Στις 15 Ιούνη 2016, το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ δημοσίευσε μια έκθεση για τους Γεζίντι, στην οποία επίσημα χαρακτήρισε τη συγκεκριμένη επίθεση του ISIS στην κοινότητα των Γεζίντι ως γενοκτονία. Οι γυναίκες υπήρξαν συστηματικά στόχος αυτής της επίθεσης, ώστε να μιλάμε πλέον για συστηματική εξόντωση των γυναικών Γεζίντι, για γυναικοκτονία^[1].   

Την 3η Αύγουστου του 2014, η ανθρωπότητα έγινε μάρτυρας μίας επίθεσης γενοκτονίας από τον ISIS, με βασικό σκοπό την εξαφάνιση μιας από τις παλαιότερες θρησκευτικές κοινότητες στο κόσμο. Μια γενοκτονία που έρχεται να προστεθεί σε πολλές άλλες σφαγές και προσπάθειες εξόντωσης ολόκληρης της κοινότητας, που γνώρισαν οι Γεζίντι στην ιστορία τους (72 καταμετρημένες μεγάλες σφαγές).

Οι αντάρτες του ΡΚΚ υπερασπίζονται και οργανώνουν τους Γεζίντι

Μετά από κάλεσμα του Οτσαλάν, το PKK έστειλε, στις 28 Ιούνη 2014, μια ομάδα δώδεκα ατόμων για να βοηθήσει και να οργανώσει την υπεράσπιση του Σενγκάλ. Είκοσι ημέρες πριν από τη σφαγή, οι Πεσμεργκά συνέλαβαν τρία μέλη της ομάδας και έναν Γεζίντι. Οι εναπομείναντες αντάρτες μετακινήθηκαν στο βουνό και άρχισαν να οργανώνουν τη νεολαία. Όταν ξεκίνησε η επίθεση του ISIS, η εννεαμελής πλέον ομάδα των ανταρτών, μαζί με αρκετούς νεολαίους Γεζίντι, υπερασπίστηκαν τον πληθυσμό που έφευγε προς το όρος Σενγκάλ.

Οι αντάρτες κράτησαν το δρόμο δυτικά του Σενγκάλ από το Σιντσέ προς το Ντουγκρί και δεν επέτρεψαν στον ISIS να ανέβει στο βουνό. Οι Γεζίντι πήραν δύναμη από την αντάρτικη αντίσταση και εντάχθηκαν στην άμυνα του βουνού. Στις 6 Αυγούστου δύο τάγματα των Μονάδων Προστασίας του Λαού YPG και των Γυναικείων Μονάδων Προστασίας YPJ φτάνουν για βοήθεια από τη Ροζάβα.

Στη συνέχεια, το YPG /YPJ και το HPG  (Λαϊκές Αμυντικές Δυνάμεις) δημιούργησαν έναν διάδρομο ασφαλείας για το πέρασμα εκατοντάδων χιλιάδων Γεζίντι από το όρος Σενγκάλ στη Ροζάβα (Βόρεια Συρία). Περισσότεροι  από 200.000 άνθρωποι μπόρεσαν να φτάσουν στη Ροζάβα μέσω αυτού του διαδρόμου. Αυτό απέτρεψε μια ακόμη μεγαλύτερη σφαγή. Οι YPG / YPJ και HPG πολέμησαν με αυτοθυσία και υπέστησαν απώλειες για να διατηρήσουν αυτόν τον «ανθρωπιστικό διάδρομο». 100 μαχητές έπεσαν μάρτυρες για την προστασία και την ασφαλή μετακίνηση του πληθυσμού. Συνολικά, περίπου 300 μαχητές από το YPG / YPJ και το HPG έπεσαν μάρτυρες στη σφαγή του Σενγκάλ.

Εκείνο τον Αύγουστο του 2014 οι Γεζίντι του Σενγκάλ, συνειδητοποίησαν, με τον πιο επώδυνο τρόπο, ότι η ύπαρξη τους, τα πιστεύω τους και η ελευθερία τους, θα μπορούν να είναι ασφαλή μόνο χάρη στην δική τους αποφασιστικότητα, στην δική τους οργάνωση και στην δική τους αυτοπροστασία, στον δικό τους αγώνα.

Τον Νοέμβρη του 2016, με την σημαντική βοήθεια των Κούρδων μαχητών YPG/YPJ από τη Βόρεια Συρία οι ισλαμοφασίστες του ISIS εκδιώχθηκαν από την πόλη Σιντζάρ. Οι Γεζίντι του βόρειου Ιράκ οργάνωσαν δική τους πολιτοφυλακή, τους Γεζίντι  μαχητές HPG και τις Γεζίντι μαχήτριες των YJŞ (Μονάδες Γυναικών του Σενγκάλ)  και διεκδικούν την αυτονομία τους και την λειτουργία  αυτοδιοικητικών θεσμών στην περιοχή τους. Ένα ελεύθερο και αυτοδιοικούμενο Γεζιντιστάν μέσα στα πλαίσια του κράτους του Ιράκ.

Ειδικά οι γυναίκες προχώρησαν στην αυτο-οργάνωσή τους, ως απάντηση στην γυναικοκτονία. Δεν δέχονται το ρόλο του θύματος και τώρα παίρνουν τον έλεγχο της ζωής τους, οργανωμένες μέσα στο Κίνημα των Ελεύθερων Γυναικών Γεζίντι (Tavgera Azadiya Jinen Ezidxan-TAJÊ) στο Sinjar αλλά και στην Ευρώπη και τάσσονται σαν μαχήτριες στις YJŞ (Μονάδες Γυναικών του Σενγκάλ).

Στη Δεύτερη Συνδιάσκεψη του TAJE οι γυναίκες Γεζίντι επισήμαναν:  «Η σωτηρία του Shengal, η απελευθέρωση των κατεχόμενων χωριών και η επιστροφή και το ξαναχτίσιμο του Shengal είναι τα καθήκοντα που μας περιμένουν».

Οι Γεζίντι ξαναβρέθηκαν στο στόχαστρο των ισλαμοφασιστών και των τουρκικών στρατευμάτων, ήδη από τις 18 Μάρτη 2018, με την εισβολή των Τούρκων και των μισθοφορικών συμμοριών τους στο Αφρίν, και εξακολουθούν να βρίσκονται και σήμερα, από το Αφρίν, δυτικά στη Βόρεια Συρία, ως το Σενγκάλ ανατολικά στο Βόρειο Ιρακ.

Το μένος των Τούρκων στρατιωτών και των συμμαχικών τους συμμοριών ξεσπάει και στους πληθυσμούς των Γεζίντι που εγκλωβίστηκαν σε συνοικίες του Αφρίν και στα χωριά τους. Ακολουθώντας τις πρακτικές του ISIS στην γενοκτονία των Γεζίντι του Αυγούστου του 2014 στο Σενγκάλ του Ιράκ, οι ισλαμοφασίστες απαγάγουν, βιάζουν και εκπορνεύουν τις γυναίκες, οδηγούν στα τζαμιά για προσευχή τους Γεζίντι επιχειρώντας τον βίαιο εξισλαμισμό τους, επιβάλλουν την μαντήλα στις γυναίκες.

Τα γεζίτικα χωριά Basûfan, Feqîra, Elî Qîna, Qestel Cindo, Qîbarê, Xezawiye, Birc Ebdalo, Qitmê, Eyn Dara, Tirindê, Sînka, Kefer Zêtê, Îska, Şadîr, Kîmar, Çeqela, Aşka Şerqî, Bayî, Qicoma και Qîla, στις περιφέρειες Shera και Jindires, ζουν την κόλαση του φυλετικού και θρησκευτικού μίσους, την επανάληψη της γενοκτονίας του Σενγκάλ, με την ανοιχτή πλέον συμμετοχή και των Τούρκων στρατιωτών.

Η επίθεση, με τα χαρακτηριστικά της γενοκτονίας, συνεχίζεται

 Η σφαγή που ξεκίνησε το 2014 συνεχίζεται ακόμη. Το μακελειό που δεν κατάφερε να ολοκληρώσει το ISIS συνεχίζεται από το τουρκικό κράτος με τη προδοτική συνεργασία του KDP, μέσα από έναν πρωτοφανή «ειδικό πόλεμο».

Το KDP του Μπαρζανί και το τουρκικό κράτος επιχείρησαν να καταστρέψουν τους Γεζίντι  μέσω των φρικαλεοτήτων του ISIS. Όταν οι αντάρτες του PKK επενέβησαν και σταμάτησαν τη σφαγή, το KDP και το αποικιοκρατικό τουρκικό κράτος παρενέβησαν ανοιχτά και από τότε διεξάγουν πόλεμο για να καταστρέψουν την κοινότητα των Γεζίντι.

Επιτίθενται και στοχεύουν συνεχώς τους ηγέτες της κοινότητας των Γεζίντι. Επιτίθενται σε κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής, χτυπώντας το Νοσοκομείο Σακίνα (Sikêniyê), το Xanesor (Khanasor) και τις λαϊκές συνελεύσεις Sinûnê. Σε αυτές τις επιθέσεις σκοτώθηκαν δεκάδες άνθρωποι, ανάμεσά τους γυναίκες και παιδιά.

Η Συμφωνία της 9ης Οκτώβρη 2020, ανάμεσα στο KDP, το τουρκικό κράτος, και την Ιρακινή κυβέρνηση του αλ-Καντίμι, δίνει πολιτική κάλυψη και νομιμοποιεί τις σφαγές.

Εντεκα χρόνια μετά την έναρξη της γενοκτονίας καμία σοβαρή νομική διαδικασία δεν έχει ξεκινήσει εναντίον των υπευθύνων, ούτε στο Ιράκ, ούτε στο Νότιο Κουρδιστάν, ούτε από τη διεθνή κοινότητα. Καμία χώρα δεν φαίνεται να είναι διατεθειμένη να αναγνωρίσει την ύπαρξη του λαού των Γεζίντι και τα πολιτικά – κοινωνικά – πολιτιστικά δικαιώματά του. Αντίθετα, στοχοποιούνται όσοι παλεύουν για αυτά τα δικαιώματα. Η «λευκή γενοκτονία» κατά της κοινότητας των Γεζίντι εξακολουθεί να είναι ένα επίκαιρο ζήτημα.

Οι Γεζίντι σήμερα, σύμφωνα με τους ηγέτες τους, έχουν καταλήξει, για πρώτη φορά στην ιστορία τους, ότι η οργάνωση της αυτοάμυνάς τους και η προσπάθεια οικοδόμησης μιας δημοκρατικής και αυτόνομης αυτοδιοίκησης μέσα στα πλαίσια του κράτους του Ιράκ, είναι η μόνη λύση για να σταματήσουν οι σφαγές και να εξασφαλιστεί η ύπαρξη των Γεζίντι.

Σοζντάρ Αβεστά: «Η επιστροφή στο Σενγκάλ είναι η καλύτερη απάντηση»

Η Γεζίντι Sozdar Avesta (μικρή φωτό άτω δεξιά), μέλος του Προεδρικού Συμβουλίου της Ενωσης Κοινοτήτων του Κουρδιστάν (KCK), σε συνέντευξή της, τον Αύγουστο του 2021, στο ANF, ανάμεσα στα άλλα τόνισε:

«Οι επιθέσεις εναντίον του λαού των Γεζίντι είναι πολιτικές και ιδεολογικές: Είναι μέρος της έννοιας της γενοκτονίας. Η κοινωνία των Γεζίντι εξακολουθεί να υπερασπίζεται τον πολιτισμό της Μεσοποταμίας. Αφήνει την ιστορία της ζωντανή και υπερασπίζεται τις ανθρώπινες αξίες της ενάντια στις συνεχιζόμενες επιθέσεις. Επειδή οι Γεζίντι δεν έχουν υιοθετήσει το Ισλάμ και έχουν διατηρήσει τη δική τους θρησκεία, τον πολιτισμό, τις αξίες τους, έχουν βιώσει δεκάδες επιθέσεις αφανισμού. (…) Αυτό που συνέβη στο Σενγκάλ ήταν η τραγωδία του 21ου αιώνα. Ηθελαν να καταστρέψουν τις αξίες του κουρδικού λαού στοχεύοντας τους Γεζίντι. Ήθελαν να σβήσουν την κοινωνία των Γεζίντι από την ιστορία».

«Οι αντάρτες και οι ξεριζωμένοι πρόσφυγες που έφυγαν στα βουνά συναντήθηκαν και δημιούργησαν μια μεγάλη αντίσταση. … Η 3η Αυγούστου είναι η ημέρα που οι Γεζίντι ξεκίνησαν τον αγώνα για τη δική τους κοινωνία. …»

Η Sozdar Avesta επισήμανε ότι οι επιθέσεις στο Σενγκάλ μετά τη σφαγή του ISIS συνεχίζονται σήμερα από το τουρκικό κράτος. Από τις 3 Μάρτη 2017, έχουν ξεκινήσει εναέριες επιθέσεις από τον τουρκικό στρατό εναντίον του Σενγκάλ.

«Αυτές οι επιθέσεις είναι ενάντια στην κοινωνική συνοχή και την ελεύθερη ζωή. Οι επιθέσεις στο Σενγκάλ επηρεάζουν όλη την κοινωνία των Γεζίντι. Το Γεζιντιστάν (Êzidîxan) δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς το Σενγκάλ, και το Κουρδιστάν δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς το Êzidîxan. Συνδέονται». Και κατέληξε σε ένα κάλεσμα:

 «Το Σενγκάλ ξαναγεννήθηκε από τις στάχτες του και παρά τις επιθέσεις που συνεχίζονται η κοινωνία των Γεζίντι κυβερνά την κοινότητα. Η επιστροφή των ανθρώπων μας στο δικό τους έδαφος είναι εξαιρετικά πολύτιμη. Η καλύτερη απάντηση στον εχθρό είναι η επιστροφή των Γεζίντι στη χώρα τους. Επιστροφή στη γη κάποιου σημαίνει επιστροφή στην ύπαρξη, τη θρησκεία, την πίστη και τον πολιτισμό του και στις αξίες της ανθρωπότητας. Για αυτόν τον λόγο, είναι πολύ σημαντικό οι άνθρωποι μας από τα στρατόπεδα στο νότο και οι Γεζίντι που έχουν μεταναστεύσει σε άλλες χώρες να επιστρέψουν στο Σενγκάλ.

Οι κουρδικές και γεζίντικες οργανώσεις για την επέτειο της γενοκτονίας

Οι Γεζίντι αυτές τις μέρες οργανώνουν διάφορες εκδηλώσεις με αφορμή την 11η επέτειο της γενοκτονίας από το ISIS. Διαδηλώσεις και εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν τις τελευταίες μέρες και πραγματοποιούνται σήμερα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.

KCDK-E: Το καθεστώς του Σενγκάλ πρέπει να αναγνωριστεί

Το Ευρωπαϊκό Κογκρέσο Κουρδικών Δημοκρατικών Κοινωνιών (KCDK-E) σε γραπτή δήλωση για την επέτειο της γενοκτονίας που διέπραξε το ISIS εναντίον του λαού των Γιεζίντι στο Σενγκάλ στις 3 Αυγούστου 2014 ανάμεσα στα άλλα αναφέρει:

«Έντεκα χρόνια έχουν περάσει από τη γενοκτονία που διέπραξε το ISIS εναντίον του λαού μας των Γιεζίντι στο Σενγκάλ στις 3 Αυγούστου 2014. Αυτή η ημερομηνία παραμένει χαραγμένη στη μνήμη ως ένα από τα πιο σκοτεινά κεφάλαια όχι μόνο στην ιστορία των Γιεζίντι, αλλά και στην ιστορία ολόκληρης της ανθρωπότητας. (…)

Ως KCDK-E, τονίζουμε για άλλη μια φορά: τον αγώνα του λαού των Γιεζίντι για την προστασία της πίστης του, Η ταυτότητα, η γλώσσα, ο πολιτισμός και η γη είναι ένας πολύ θεμιτός αγώνας για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Το ιρακινό κράτος ειδικότερα, καθώς και οι περιφερειακοί και διεθνείς παράγοντες, πρέπει να σεβαστούν και να υποστηρίξουν αυτόν τον νόμιμο σκοπό. Τα αιτήματα του λαού του Σενγκάλ πρέπει να αντιμετωπιστούν μέσω διαλόγου και δημοκρατικής επίλυσης, που να διαμορφώνονται όχι από εξωτερικές πιέσεις αλλά από τη βούληση του ίδιου του λαού. Η διεθνής κοινότητα πρέπει να οδηγήσει τους δράστες της γενοκτονίας στη δικαιοσύνη. (…)

Η διεθνής κοινότητα έχει την ευθύνη να οδηγήσει τους δράστες της γενοκτονίας στη δικαιοσύνη και να λάβει συγκεκριμένα μέτρα για τον εντοπισμό των αγνοούμενων γυναικών και παιδιών. Με την ευκαιρία αυτή, υπενθυμίζουμε για άλλη μια φορά στον λαό του Σενγκάλ ότι δεν είναι μόνος. Καλούμε τον λαό μας, και στα τέσσερα μέρη του Κουρδιστάν και στη διασπορά, να σταθεί στο πλευρό του Σενγκάλ. (…)

Το καθεστώς της Σενγκάλ πρέπει να αναγνωριστεί για να αποτραπούν περαιτέρω σφαγές

Όλοι οι διεθνείς θεσμοί και δυνάμεις, πρώτα και κύρια ο λαός του Κουρδιστάν, πρέπει να κινητοποιηθούν για να διασφαλίσουν ότι οι Γιεζίντι δεν θα αντιμετωπίσουν άλλη σφαγή, αναγνωρίζοντας το πολιτικό καθεστώς της Σενγκάλ.

Ο κουρδικός λαός, οι σύμμαχοί του και όλη η ανθρωπότητα πρέπει να σχηματίσουν μια γραμμή αλληλεγγύης γύρω από το Σενγκάλ και να ματαιώσουν τα βρώμικα σχέδια που στοχεύουν την κοινότητα των Γιεζίντι. Καλούμε τα Ηνωμένα Έθνη και όλους τους διεθνείς οργανισμούς να αποτρέψουν μελλοντικές σφαγές αναγνωρίζοντας το καθεστώς του Σενγκάλ και λαμβάνοντας σαφή θέση ενάντια στις συνεχιζόμενες εκστρατείες σφαγής και γενοκτονίας εναντίον του λαού των Γιεζίντι».

KCK: Ο λαός του Σενγκάλ άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο με την αντίστασή του

Η Συμπροεδρία του Εκτελεστικού Συμβουλίου του KCK (Ένωση Κοινοτήτων Κουρδιστάν) στην Ανακοίνωσή της για την 11η επέτειο της επίθεσης του ISIS στην πόλη Σενγκάλ και της γενοκτονίας των Γιεζίντι σημειώνει:

«Έντεκα χρόνια έχουν περάσει από τη σφαγή στο Σενγκάλ [Σιντζάρ] από το ISIS στις 3 Αυγούστου 2014, την οποία οι Γιεζίντι αποκαλούν «73ο Φερμάν» (Γενοκτονία). Παρά την πάροδο έντεκα ετών, ο πόνος αυτής της σφαγής είναι ακόμα παρών και οι πληγές δεν έχουν επουλωθεί ακόμη. (…)

Γιατί αυτό που επιβλήθηκε στους Γιαζίντι στη Σενγκάλ στις 3 Αυγούστου 2014 ήταν σπαρακτικό, ντροπιαστικό και αδιανόητο.  Χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν, χιλιάδες γυναίκες απήχθησαν, πουλήθηκαν ως σκλάβες και βιάστηκαν, σπίτια λεηλατήθηκαν και εκατοντάδες άνθρωποι, παιδιά και ηλικιωμένοι που διέφυγαν από τη σφαγή και κατέληξαν στην έρημο πέθαναν από πείνα και δίψα. Χιλιάδες γυναίκες Γεζίντι εξακολουθούν να αγνοούνται. Δεκάδες ομαδικοί τάφοι δεν έχουν ανοιχτεί ακόμη. Αυτό που υπέστη ο λαός Γεζίντι στον 21ο αιώνα, αποτελεί ντροπή για την ανθρωπότητα από κάθε άποψη. (…)

Ο αγώνας του λαού του Σενγκάλ για την αποτροπή παρόμοιων σφαγών στο μέλλον είναι εξαιρετικά δικαιολογημένος και θεμιτός. Το να μην στέκεται κανείς δίπλα στον λαό του Σενγκάλ στην υπόθεση της αυτοάμυνας και της αυτοδιοίκησης, πόσο μάλλον να αντιτίθεται σε αυτόν, είναι απαράδεκτο. Το γεγονός ότι ο λαός των Γεζίντι, που έχει υποστεί πολλά φερμάνια σε όλη την ιστορία λόγω των πεποιθήσεων και της ταυτότητάς του, τώρα έχει αυτοδιοίκηση και αυτοάμυνα δεν είναι ούτε μαξιμαλιστική απαίτηση ούτε παραβίαση των δικαιωμάτων κανενός. (…)

Το διεθνές δίκαιο, η νομοθεσία και τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και οι παγκόσμιες ανθρώπινες αξίες, η κοινωνική ηθική και η συνείδηση, απαιτούν να τους στηρίξουμε. Από την οπτική γωνία του ιρακινού κράτους, η καταλληλότερη λύση είναι η επίλυση του ζητήματος του Σενγκάλ με βάση τη διασφάλιση της αυτοδιοίκησης και της αυτοάμυνας του λαού. Πράγματι, μια τέτοια λύση απαιτείται και από το ιρακινό σύνταγμα. (…)

Η ιστορία δεν έχει καταγράψει μόνο τη σφαγή της 3ης Αυγούστου, αλλά και τη μεγάλη αντίσταση και τον ηρωισμό που ξεκίνησε στις 3 Αυγούστου. Τα παιδιά, οι γυναίκες και οι νέοι του λαού του Σενγκάλ έγραψαν μια νέα ιστορία αντιστεκόμενοι σε μια από τις πιο βάναυσες επιθέσεις στην ιστορία. Πιστεύουμε ότι ο λαός μας των Γεζίντι θα κερδίσει την ελευθερία του με την τρέχουσα «Διαδικασία Ειρήνης και Δημοκρατικής Κοινωνίας».

YBŞ: Θα υπερασπιστούμε το Σενγκάλ με τη ζωή μας!

Οι Μονάδες Αντίστασης του Σενγκάλ (YBŞ) εξέδωσαν δήλωση για την 11η επέτειο της σφαγής της κοινότητας των Γιεζίντι στις 3 Αυγούστου 2014 που διέπραξαν μισθοφόροι του ISIS:

«Με ενότητα και αλληλεγγύη, όπως ακριβώς υπερασπιστήκαμε την ύπαρξή μας στις 3 Αυγούστου στο παρελθόν, σήμερα θα συνεχίσουμε το δρόμο μας με την ίδια αποφασιστικότητα. Θα παραμείνουμε πιστοί στην υπόσχεσή μας για αντίσταση και θα υπερασπιστούμε το Σενγκάλ με κόστος τη ζωή μας».

Το YBŞ πρόσθεσε: «Αυτές οι επιθέσεις δεν ήταν απλώς μια σφαγή, αλλά μια απόπειρα γενοκτονίας — με στόχο την εξόντωση του πολιτισμού μας, την απαγωγή των γυναικών και των παιδιών μας, τη δολοφονία των ηλικιωμένων μας και την καταστολή της θέλησής μας. Ενώ ο κόσμος παρέμεινε σιωπηλός, αυτές οι επιθέσεις σημειώθηκαν με τη συνεργασία των γειτόνων μας και αντιπροσωπεύουν μια από τις μεγαλύτερες προδοσίες. Ωστόσο, από αυτή την καταστροφή, η ζωή βρήκε έναν δρόμο. Το YBŞ ιδρύθηκε με το αίμα των μαρτύρων και τα δάκρυα των μητέρων. Δεν είμαστε ένας προσωρινός σχηματισμός - είμαστε μια νόμιμη και διαρκής αμυντική δύναμη που γεννήθηκε από τα βάσανα των Γιεζίντι. Οι Γιεζίντι μπορούν να προστατευτούν μόνο εφόσον υπερασπίζονται τη δική τους θέληση, τα όπλα και την οργάνωσή τους».

Η δήλωση συνέχιζε: «Στόχος μας είναι να αμυνθούμε με τη δική μας δύναμη. Αντλούμε τη δύναμή μας από τις αρχές της αξιοπρέπειας και του δικαιώματος στη ζωή στο Σενγκάλ. Όσοι προηγουμένως δεν κατάφεραν να προστατεύσουν τον λαό των Γιεζίντι και δεν εκπλήρωσαν τις ευθύνες τους, τώρα απαιτούν από το YBŞ να καταθέσει τα όπλα του. Αλλά ο λαός μας πρέπει να καταλάβει ότι τέτοιες απαιτήσεις ανοίγουν το δρόμο για μια ακόμη σφαγή. Είναι αδύνατο να αφοπλιστούμε πριν λογοδοτήσουν οι πραγματικοί δράστες της γενοκτονίας και πριν εγγυηθούν τα πολιτικά, τα ασφαλιστικά και τα πολιτιστικά δικαιώματα. Τα όπλα μας είναι η κληρονομιά του αγώνα των μαρτύρων μας, η φωνή όσων παρέμειναν σιωπηλοί και η υπεράσπιση αυτής της γης που εξακολουθεί να απειλείται».

Η δήλωση τίμησε με σεβασμό και ευγνωμοσύνη ήρωες όπως οι Mam Zekı, Egîd Civyan, Dilşêr, Seîd Hesen, Berfîn, Nûjîn, Bêrîvan, Zerdeşt, Dijwar, Şengal και όλους τους άλλους μάρτυρες, λέγοντας ότι θα παραμείνουν πάντα σύμβολα τιμής και ελευθερίας.

Παρά τις προσπάθειες να εμποδιστεί το σχέδιο αυτοάμυνας της Σενγκάλ, το YBŞ επιβεβαίωσε την πίστη του στη δύναμη του λαού του: «Η θέλησή μας είναι ισχυρότερη από οποιαδήποτε απειλή και η οργάνωσή μας είναι πιο ανθεκτική από οποιαδήποτε πλεκτάνη. Με ενότητα και αλληλεγγύη, όπως ακριβώς υπερασπιστήκαμε την ύπαρξή μας στις 3 Αυγούστου στο παρελθόν, σήμερα θα συνεχίσουμε το δρόμο μας με την ίδια αποφασιστικότητα. Για άλλη μια φορά, δεσμευόμαστε: στον λαό μας, στους μάρτυρές μας και στις μητέρες που περιμένουν την επιστροφή των παιδιών τους, θα παραμείνουμε πιστοί στον λόγο μας της αντίστασης και θα υπερασπιστούμε το Σενγκάλ με κόστος τη ζωή μας. Ο αγώνας μας θα συνεχίσει να χτίζει μια πραγματικότητα βασισμένη σε μια νέα ελευθερία, δικαιοσύνη και τη θέληση του λαού μας».

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

^[1] Οι Γεζίτες θεωρούν ότι είναι απευθείας απόγονοι του Αδάμ, από τον γιό του Σεϊντ μπεν Ζερ. Αυτή η καταγωγή κάνει τους Γεζίντι ξεχωριστούς και συνάμα τους υποχρεώνει να κρατούν την καθαρότητα της φυλής, θεωρώντας μεγάλο αμάρτημα και απαγορεύοντας τους γάμους με άτομα έξω από τη φυλή. Κανείς δεν μπορεί να γίνει Γεζίτης – να προσηλυτιστεί – παρά μόνο αν έχει γεννηθεί από γονείς Γεζίτες.
Οι μισθοφόροι φονιάδες του «Ισλαμικού Κράτους» μαζί με τις σφαγές, στα πλαίσια της γενοκτονίας, προκειμένου να σπάσουν την κλειστή κοινωνία και τις μυστικιστικές αναφορές στη γραμμή καταγωγής και άρα το λόγο ύπαρξης των Γεζιτών, επιδίδονται συστηματικά σε βιασμούς και αγοραπωλησίες των γυναικών που πέφτουν στα χέρια τους, σε σύγχρονα σκλαβοπάζαρα, με στόχο να γεννηθούν παιδιά από τις Γεζίντι έξω από τη φυλή. Είναι ο λόγος που σ’ αυτά τα σκλαβοπάζαρα αποκλείονται οι Γεζίτες αγοραστές που επιχειρούν να πάρουν πίσω, με εξαγορά, τα μέλη της φυλής.

* Ημεροδρόμος