Παράξενα και ασυνήθιστα

Μάλιστα και όλα τα κόμματα που είχαν εκλέξει Πρόεδρο, προσπαθούσαν πάντα να καρπωθούν έστω και μέρος από τις επιτυχίες του Προέδρου και της κυβέρνησης. Όπως επίσης είναι καλά γνωστό σε όλους ότι αυτά τα Κόμματα είχαν λόγο και ρόλο και μάλιστα κατά περιόδους πολύ αποφασιστικό, έως καθοριστικό, στις επιλογές ανθρώπων, που στελέχωναν το υπουργικό και άλλες καίριες θέσεις μιας διακυβέρνησης όπως π.χ. Ημικρατικούς Οργανισμούς, Επιτροπές, Ρυθμιστικές αρχές κ.ο.κ.

Αυτά όλα και άλλα που αποδεικνύουν τη στενή σχέση, με διακυμάνσεις βέβαια, μεταξύ του εκάστοτε Προέδρου και του εκάστοτε κυβερνώντος Κόμματος, είναι συνείδηση όλων! Είναι γι΄ αυτό που εδώ και μέρες παρακολουθώ με έκπληξη μια νέα -πρωτοφανή, να παραδεχτώ- προσέγγιση, από πλευράς ΔΗΣΥ. Ή καλύτερα ηγεσίας του ΔΗΣΥ. Όχι όμως από πλευράς της παρούσας ηγεσίας του ΔΗΣΥ αλλά της προηγούμενης. Και δεν εννοώ μόνο τον προηγούμενο Πρόεδρο του ΔΗΣΥ αλλά και άλλα μέλη της προηγούμενης ηγετικής ομάδας και ορισμένους υπουργούς της προηγούμενης κυβέρνησης και βουλευτές.

Τι είναι αυτό που εμένα με εκπλήσσει; Είναι η λογική τους, ότι για όλα τα αρνητικά της προηγούμενης πενταετίας είναι συνυπεύθυνος ο νυν Πρόεδρος, γιατί ήταν μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου το οποίο λάμβανε τις αποφάσεις!! Μάλιστα. Και διερωτάται κάθε νοήμων πολίτης: Αν ο ΥΠΕΞ μιας κυβέρνησης έχει π.χ. ευθύνη για αποτυχημένα συμβόλαια κατασκευής δρόμων ή ενεργειακών υποδομών, πόσα θα είναι ανάλογα η ευθύνη των αρμοδίων υπουργών Μεταφορών και Ενέργειας; Και πόση η ευθύνη των υπολοίπων υπουργών και υφυπουργών; Θα πρέπει να το διευκρινίσουν και να μας το εξηγήσουν για να μας βοηθήσουν να αξιολογούμε ορθά τα μέλη μιας κυβέρνησης. Και εφόσον θεωρείται ο εκάστοτε ΥΠΕΞ συνυπεύθυνος για τα αρνητικά μιας κυβέρνησης, γιατί να θεωρείται λιγότερο συνυπεύθυνος ο Υπ. Οικονομικών ή Εσωτερικών ή Ενέργειας για παράδειγμα;

Γιατί όταν κρίνουν, όσοι κρίνουν με αυτό τον τρόπο, δεν αποδίδουν ευθύνη καμία στους υπόλοιπους υπουργούς; Και ας μην μου πει κάποιος, διότι ο προηγούμενος ΥΠΕΞ είναι σήμερα Πρόεδρος, γιατί είναι παραλογισμός, να κρίνεται οποιοσδήποτε για όσα αποφάσισε μια άλλη κυβέρνηση στην οποία ήταν ένας από τους πολλούς, απλά και μόνο διότι μετά έγινε Πρόεδρος. Σε τέτοια περίπτωση, αν δηλαδή εκλεγόταν Πρόεδρος ο κ. Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος δεν υπήρξε μέλος του προηγούμενου υπουργικού συμβουλίου θα ήταν δική του ευθύνη τα πεπραγμένα της προηγούμενης κυβέρνησης; Μάλιστα είναι διπλή έκπληξη να ακούς να συμμετέχουν σε αυτού του είδους την πολεμική και άτομα που είτε συμμετείχαν στην προηγούμενη κυβέρνηση, είτε ως βουλευτές τα ενέκριναν, είτε ως κομματικοί αξιωματούχοι τα πρόβαλαν και υπερασπίστηκαν.

Και φυσικά όταν η προηγούμενη ηγεσία του ΔΗΣΥ επιτίθεται στον νυν Πρόεδρο για τις αποφάσεις της προηγούμενης κυβέρνησης, με το δικαιολογητικό ότι ο νυν υπήρξε ΥΠΕΞ στην προηγούμενη κυβέρνηση, ουσιαστικά ποιο μέμφεται; Ποιόν πλήττει; Την προηγούμενη κυβέρνηση, φυσικά και τον επικεφαλής της, γιατί οι αποφάσεις δεν λαμβάνονταν από κανέναν ξεχωριστό Υπουργό αλλά από το Υπουργικό Συμβούλιο, υπό την προεδρία του Προέδρου της Δημοκρατίας. Όπως άλλωστε συμβαίνει κάθε πενταετία και σε κάθε Προεδρία. Μέμφεται ταυτόχρονα και το κυβερνών Κόμμα του οποίου ήταν ηγεσία.

Από την άλλη, αν ο νυν Πρόεδρος ευθύνεται για τις αδυναμίες και τα λάθη της προηγούμενης κυβέρνησης διότι ήταν μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου, τότε δικαιολογημένα μπορεί να ισχυριστεί οποιοσδήποτε, με την ίδια αυτή λογική, ότι υπήρξε και συμμέτοχος, στον ίδιο βαθμό και στις επιτυχίες της. Και το ερώτημα το οποίο ανακύπτει, για να γνωρίζουμε αν θα βάλουμε θετικό ή αρνητικό πρόσημο στο νυν Πρόεδρο για την προηγούμενη του θητεία, είναι το εξής: Θεωρεί ή όχι, η προηγούμενη ηγεσία του ΔΗΣΥ επιτυχή την προηγούμενη δεκαετία; Το τσουνάμι επήλθε τελικά ή δεν επήλθε; Και εάν επήλθε ποιος είναι ο κύριος υπαίτιος; Ο νυν Πρόεδρος γιατί ήταν Κυβερνητικός Εκπρόσωπος και ΥΠΕΞ, ή κάποιοι άλλοι;

Αυτά οφείλει να απαντήσει η προηγούμενη ηγεσία του ΔΗΣΥ, πριν αρχίσει να εκτοξεύει βέλη και μεγαλοστομίες. Και όταν λέω μεγαλοστομίες, εννοώ τη δήλωση ότι αφήσαμε πίσω το παρελθόν. Αφήσαμε πίσω το παρελθόν, αλλά επιτιθέμεθα με κάθε ευκαιρία σε αυτό το παρελθόν φορτώνοντας το σε αυτόν που επιθυμούμε να το φορτώσουμε για ευνόητους και κατανοητούς στους πάντες λόγους. Θα ήταν αντικειμενική αυτή η κριτική, αυτή η επίκριση, αν απέδιδε τις ευθύνες για όσα θεωρεί λάθη της προηγούμενης διακυβέρνησης αναλογικά στους πρωταγωνιστές, ξεκινώντας από το ίδιο το Κόμμα και την ηγεσία του.

Υ.Γ: Διάβασα με μεγάλη έκπληξη στο «Φιλελεύθερο» στις 21/11/2024 ότι Βουλευτές, λέει, ξέσπασαν σε χειροκροτήματα από τον ενθουσιασμό τους, μόλις ανακοινώθηκε η απόφαση του Ανώτατου Συνταγματικού Δικαστηρίου για το νόμο περι «Πόθεν Έσχες». Πανηγύρισαν λέει τη νίκη τους σε βάρος της έφεσης που άσκησε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κατά της συμπερίληψης των Γενικού Εισαγγελέα και του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα. Δηλαδή για να το καταλάβω, κάθε φορά που ασκείται έφεση από τον Πρόεδρο σε νόμο που ψήφισε η Βουλή ορισμένοι Βουλευτές αισθάνονται ότι πάνε σε πόλεμο ή έστω αγώνα ντέρμπυ με την εκτελεστική εξουσία; Και αν έτσι αισθάνονται κάθε φορά και είναι η πλειονότητα που χάνουν την υπόθεση στο Ανώτατο Δικαστήριο, ντύνονται στα μαύρα και πενθούν; Μα είναι σοβαρά πράγματα αυτά!

Και μια ακόμα απορία: Για ορισμένους νομοθέτες μας, φαντάζομαι ότι τώρα τα μέλη του Ανώτατου Συνταγματικού Δικαστηρίου είναι ικανοί και αδέκαστοι και έκριναν αντικειμενικά. Εξού και οι πανηγυρισμοί και οι αναφορές για «χαστούκι» του Ανώτατου Δικαστηρίου στον Πρόεδρο. Μα αν δεν με απατά η μνήμη μου ορισμένοι βουλευτές και πολιτικοί οργανισμοί και άλλοι, αυτούς τους ίδιους δικαστές, για μια άλλη πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, τους φόρτωσαν με πλειάδα απαξιωτικών έως και υβριστικών επιθέτων.