Γράφει: Άννα Ανδρέου*

Από τη φυλακή της Αδριανούπολης διεξάγει την προεκλογική του εκστρατεία ο υποψήφιος του φιλοκουρδικού κόμματος HDP Σελαχατίν Ντεμιρτάς. Αντιπολιτευόμενα ΜΜΕ σημειώνουν ότι είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της Τουρκίας που υποψήφιος πρόεδρος βρίσκεται στη φυλακή.

Μία βδομάδα πριν τις εκλογές ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς βρίσκεται στο επίκεντρο με την πρώτη προεκλογική του ομιλία στην κρατική τηλεόραση ΤΡΤ από όπου έστειλε σαφή μηνύματα εναντίον της τουρκικής κυβέρνησης και του κυβερνώντος κόμματος.

• Σαν σήμερα, 18 Ιουνίου 2010, έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος Πορτογάλος συγγραφέας Ζοζέ Σαραμάγκου

Γράφει: Νίκος Μπογιόπουλος*

«Είναι σαφές πως οι τραπεζίτες δεν είναι άνθρωποι για να τους εμπιστεύεται κανείς…»

Στο αριστούργημά του  «Το κατά Ιησούν Ευαγγέλιον» (εκδόσεις Καστανιώτη) που πολεμήθηκε όσο λίγα από την Εκκλησία και που η πορτογαλική κυβέρνηση το απέσυρε από το Ευρωπαϊκό Βραβείο Μυθιστορήματος με το αιτιολογικό ότι… «δεν εξέφραζε τη χώρα», γράφει:

«O Ιησούς σηκώθηκε, ένιωσε μια άπειρη δύναμη να ξυπνά στο πνεύμα του, εκείνη την ώρα ήταν ικανός να κάνει τα πάντα, να διώξει το θάνατο από εκείνο το κορμί, να κάνει να επιστρέψει σ’ αυτό η ύπαρξη και το είναι του ακέραια, ο λόγος, η κίνηση, το γέλιο και το δάκρυ ακόμη, όχι όμως κι ο πόνος, μπορούσε να πει, Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή, όποιος σε μένα πιστεύει, ακόμη και νεκρός, θα ζήσει, και θα ρωτούσε τη Μάρθα. Εσύ το πιστεύεις αυτό, και εκείνη θα απαντούσε, Ναι, πιστεύω ότι είσαι ο γιος του Θεού που θα ερχόταν στον κόσμο, κι έτσι, αφού βρίσκονται όλα τα χρειώδη διαθέσιμα και παρατεταγμένα, η δύναμη και η δυνατότητα, η θέληση να τις χρησιμοποιήσει, το μόνο που λείπει είναι ο Ιησούς, κοιτάζοντας το εγκαταλειμμένο από την ψυχή του σώμα, απλώνοντάς του τα χέρια, δείχνοντάς του το δρόμο της επιστροφής, να πει, Λάζαρε, σήκω, κι ο Λάζαρος να σηκωθεί, γιατί ο Θεός το θέλησε, ακριβώς όμως εκείνη τη στιγμή, την πραγματικά τελευταία και έσχατη, η Μαρία η Μαγδαληνή βάζει το χέρι της πάνω στον ώμο του Ιησού και του λέει. Κανείς δεν έχει αμαρτήσει τόσο στη ζωή του που ν’ αξίζει να πεθάνει δυο φορές, και τότε ο Ιησούς άφησε τα χέρια του να πέσουν και βγήκε έξω να κλάψει».

Γράφει: Δημήτρης Μηλάκας*

Με την υπογραφή της Συμφωνίας Τσίπρα- Ζάεφ για το ζήτημα των Σκοπίων κλείνει ένας κύκλος (πιθανότατα όχι ο τελευταίος) αυτής της χαμένης– εδώ και εικοσιπέντε χρόνια– για την ελληνική διπλωματία υπόθεσης. Η παρουσίαση της Συμφωνίας ως «μεγάλη εθνική επιτυχία» από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ίσως για λίγο διάστημα θα μπορέσει να καλύψει την πραγματικότητα (και τις συνέπειές της) η οποία, ωστόσο, είναι ολοφάνερη: Η Συμφωνία Τσίπρα- Ζάεφ περιγράφει/συνοψίζει το αποτέλεσμα μιας μεγάλης διπλωματικής ήττας, την οποία υπέστη η Ελλάδα πριν από ένα τέταρτο του αιώνα.

Η ήττα προσδιορίζεται πάντα σε σχέση με τον στόχο που έχει τεθεί. Και ο στόχος (χωρίς να αξιολογούμε αν ήταν δίκαιος ή άδικος, έξυπνος ή ανόητος, εφικτός ή όχι) που με κάθε επισημότητα και σαφήνεια είχαν περιγράψει οι ελληνικές πολιτικές δυνάμεις όταν μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας εμφανίστηκε στο διεθνές προσκήνιο η «Δημοκρατία της Μακεδονίας» ήταν σαφέστατος: «Η πολιτική ηγεσία της χώρας, με εξαίρεση το ΚΚΕ, συμφώνησε ότι η Ελλάδα θα αναγνωρίσει το ανεξάρτητο κράτος των Σκοπίων μόνο εάν τηρηθούν και οι τρεις όροι (α. Δεν έχουν εδαφικές διεκδικήσεις, β. Δεν ασκούν εχθρική προπαγάνδα, γ. Δεν χρησιμοποιούν ονομασία που υπονοεί εδαφικές διεκδικήσεις.) που έθεσε η ΕΟΚ στις 16 Δεκεμβρίου του 1991, με την αυτονόητη διευκρίνιση ότι στο όνομα του κράτους αυτού δεν υπάρχει η λέξη Μακεδονία».

Μετά το πανηγυρικό κλίμα που επικράτησε στη Μεγάλη Λίμνη Πρεσπών, κατά την υπογραφή της ιστορικής συμφωνίας για το ονοματολογικό της πΓΔΜ, οι δύο πλευρές επικεντρώνονται στα επόμενα βήματα προκειμένου να αρχίσει η υλοποίησή της.

Όπως μεταδίδει ο ανταποκριτής του ΚΥΠΕ στην Αθήνα, Αδάμος Ζαχαριάδης, πρώτο στάδιο την επόμενη εβδομάδα όταν ο Ζόραν Ζάεφ θα κληθεί να επικυρώσει τη συμφωνία στο Κοινοβούλιο της πΓΔΜ. Σε αυτή τη φάση απαιτείται απλή πλειοψηφία κάτι που πρέπει να θεωρείται βέβαιο δεδομένης και της στήριξης του συμπολιτευτικού κόμματος.