Η μελλοντική διατροφή μας

α) καλλιέργειες ορυζώνων
β) της εκμετάλλευσης των βοοειδών
γ) του διοξειδίου του αζώτου εξαιτίας της τεράστιας χρήσης ποσοτήτων αμμωνιακών ή αζωτούχων λιπασμάτων στην γεωργία
δ) του διοξειδίου του άνθρακα
ε) της αποδάσωσης της γης για να γίνουν καλλιεργήσιμες και κτηνοτροφικές εκτάσεις.

Η απελευθερωμένη ποσότητα αερίων του θερμοκηπίου υπερτερεί εκείνης της ποσότητας αερίων που απελευθερώνεται από την κίνηση των αυτοκινήτων, τρένων, αεροπλάνων, πλοίων σε ολόκληρο τον πλανήτη σύμφωνα με δημοσίευμα της Charlotte Edmond στην ιστοσελίδα του World Economic Forum.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, μας πληροφορεί πως «τα ¾ της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων προέρχονται από δώδεκα είδη φυτών και από πέντε είδη ζώων και πως ρύζι, σιτάρι και καλαμπόκι φθάνουν το 60% της φυτικής προελευσης θρεπτικών ουσιών που καταναλώνουν οι άνθρωποι καθώς επίσης από τις 400,000 ειδών φυτών που φιλοξενούνται στην Γη, θα μπορούσαμε να καταναλώσουμε τις 300,000. Αντ’ αυτών χρησιμοποιούν μόλις 200 είδη φυτών.

Οι φτωχές διατροφικές μας συνήθειες έχουν αρνητικό αποτύπωμα στον άνθρωπο και στον πλανήτη γενικότερα, γιατί μειώνουν δραματικά την πρόσληψη βιταμινών και μετάλλων στην διατροφή μας καθώς επίσης η καλλιέργεια μόνο μερικών ειδών καθιστούν τις σοδειές ευάλωτες απέναντι στα φυτοπαθογόνα, ασθένειες και στις λοιπές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

Μόλις τώρα κυβερνήσεις και διάφορες οργανώσεις συνειδητοποιούν την ανάγκη της αγροβιοποικιλότητας που θα βελτιώσει την βιοποικιλότητα.

Από το 1900 και μέχρι σήμερα χάθηκε το 75% της γενετικής ποικιλότητας των φυτών στην αγροτική καλλιέργεια.

Γενικά έχει περιοριστεί η τροφική μας εξάρτηση σε μια ομάδα ειδών φυτών τις χιλιάδες ποικιλίες που έχουμε. Αυτός ο περιορισμός έχει σοβαρές επιπτώσεις στο εύθραυστο φυσικό οικοσύστημα και οι οποίες απειλούν την επισιτιστική ασφάλεια.

Οι μονοκαλλιέργειες εξαντλούν τα θρεπτικά συστατικά του εδάφους και τα αφήνουν ευάλωτα στα παράσιτα και παθογένειες όπου επιβάλλονται νέες εφαρμογές για την αντιμετώπιση τους αντί την αλόγιστη εφαρμογών φυτοφαρμάκων λιπασμάτων, όπως συμβαίνει σήμερα που καταστρέφουν την άγρια ζωή, τα άγρια πουλιά και άγρια φυτά και υποβαθμίζουν τις βιοποικιλότητες περιοχές.

Επίσης η υπερβολική στροφή προς την ζωική προέλευση πρωτεϊνών εξασκεί πίεση στο περιβάλλον και στους καλλιεργητές που δεν συμβάλλουν στην βιωσιμότητα και στην μακροβιότητα της Γης.

Θα πρέπει να γνωρίζουμε πως το ¼ των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου προέρχεται από τις αγροκαλλιέργειες ενώ το 60% αυτών προέρχεται από την κτηνοτροφία. Επίσης, η παραγωγή κρέατος, γαλακτοκομικών προϊόντων και αυγών απαιτούν ποσότητες νερού, εκτάσεις εδάφους και αυξάνουν τα αέρια θερμοκηπίου σε αντιδιαστολή με τα αντίστοιχα δεδομένα της φυτικής παραγωγής ανεβάζοντας τα επίπεδα μόλυνσης μέσω των υγρών αποβλήτων που απορρίπτουμε σε ποταμούς και θάλασσες.

Επειδή υπολογίζεται πως μέχρι το 2050 ο παγκόσμιος πληθυσμός θα αγγίξει τα 10 δις άτομα και τονίζεται πως θα απαιτηθούν περισσότεροι πόροι για να επισιτισθούν.

Γι’ αυτό θα πρέπει να μεταμορφωθεί το παγκόσμιο σύστημα τροφίμων από αυτό που καλλιεργούμε και από τον τρόπο που καλλιεργούμε και αλιεύουμε μέχρι σήμερα.

Λόγω του αναφερόμενου γεγονότος ο FAO επέλεξε 50 είδη τροφών του μέλλοντος που οι περισσότερες από αυτές έχουν υψηλότερες αποδόσεις ως καλλιέργειες και εμφανίζουν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα στις ολοένα και μεταβαλλόμενες καιρικές και περιβαλλοντικές συνθήκες και οι περισσότερες αποκοπές έχουν σημαντικά ποσοστά κρίσιμων θρεπτικών ουσιών και που ανέρχονται στις 11 ομάδες.

Τέτοιες είναι τα φύκια, φασόλια και όσπρια, κάκτοι, δημητριακά και καρποί, φρούτα και λαχανικά, φυλλώδη λαχανικά, μανιτάρια, καρποί και σπόροι, βολβοειδή λαχανικά, φύτρα, κόνδυλοι.