Αλλαγή γυαλιών

Οι περισσότεροι συνταξιούχοι επιζούν με την γκαβομάρα της ανέχειας και συνεισφέρουν στη δημοκρατία ρισκάροντας όχι την ποιότητα της ζωής τους, αλλά τη ζωή τους την ίδια, καθώς βολεύονται αναγκαστικά με τα γυαλιά που μπορούν κι όχι οφείλουν να έχουν. Η πλειονότητα των ηλικιωμένων και κυρίως οι φτωχοποιημένοι και φτωχοί προτιμούν να δώσουν το κατοστάρικο στα τυφλά για είδη πρώτης ανάγκης των οικογενειών τους και όχι για την υγεία της όρασης και των οφθαλμών τους.

Αν είναι επιστημονικά, κοινωνικά, πολιτικά και κυρίως δημοσιονομικά μελετημένο και θεμιτό να στερούνται των επιτευγμάτων της τεχνολογίας και της εξέλιξης τα φθειρόμενα από το χρόνο ανθρώπινα όντα -ή κατ' Αριστοτέλη πολιτικά ζώα- επί μήνες ή και χρόνια, δεν το πιστεύω, δεν το ανέχομαι, αλλά το κατανοώ. Ως αποτέλεσμα της καπιταλιστικής κυριαρχίας πάνω στη ζωή των ανθρώπων που την ευτελίζει στο μέτρο που την εκμεταλλεύεται. Μέσα σε τόσα σημαντικά ζητήματα της εποχής μας, όπως η αλλαγή της ακροδεξιάς των ΑΝΕΛ σε προοδευτικό συνεταίρο της αριστερής κυβέρνησης με την πιο αντιλαϊκή δεξιά πολιτική από καταβολής μεταπολίτευσης, που κρίνεται ως ζήτημα αλλαγής φύλου πραγματικού και όχι πολιτικού, το να ασχολείται κανείς με το ανθρώπινο δικαίωμα να βλέπουν αυτοί που μπορούν να δουν, παρά την ηλικία τους, είναι ασήμαντο, συντηρητικό κι επιπόλαιο. Ένας ενσωματωμένος γραφειοκράτης - διαχειριστής του συστήματος της αγοράς μπορεί ν' αποφασίσει ότι τα μάτια σου θ' ανοίγουν κάθε τέσσερα χρόνια, όσα δηλαδή χρειάζονται για να τον ψηφίζεις εναντίον σου και να νομίζεις ότι είναι υπέρ σου.

Η υπόθεση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ίσως είναι η μεγαλύτερη που πρέπει να ξανανοίξει. Και για να γίνει αυτό μπορεί να είναι μόνο ταξικά προσδιορισμένη. Αλλιώς γίνεται πολλές φορές πεδίο άσκησης αστικού πολιτικού φανφαρονισμού και καλλιεργεί συστηματικά αντικομμουνισμό με τρόπο που να φαίνεται λογικοφανής. Είναι η αποθέωση του δήθεν και μετάθεση ευθυνών της κοινωνίας στο άτομο που δεν το προστατεύει, αλλά το καταπίνει είτε ως ιδιαιτερότητα είτε ως μειονότητα.

Η δυνατότητα αλλαγής φύλου, λόγου χάρη, που μπορεί και πρέπει να παρέχεται από την κοινωνία και την επιστήμη ως ανθρώπινο δικαίωμα, δε συνιστά αυτομάτως και υπεράσπιση όλων των άλλων ανθρώπινων δικαιωμάτων σε Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια που καταπατιούνται βάναυσα και καθημερινά. Αν κάποιος παίζει απλοϊκά και εντυπωσιοθηρικά αυτό το παιχνίδι στις πλάτες των αυτοπροσδιοριζόμενων ανθρώπων, τότε εξομοιώνει την πραγματικότητα με τη σκοπιμότητα. Οπότε, ο φασισμός άμα αλλάξει φύλο γίνεται η δημοκρατία...

* Ριζοσπάστης