• ...Κερδισμένος ουδείς, ζημιωμένοι όλοι

Γράφει: ΠΑΥΛΟΣ Κ. ΠΑΥΛΟΥ*

Το κυπριακό πρόβλημα στη μακρά και αδιέξοδη πορεία του, μεταξύ πολλών άλλων, υποβλήθηκε και στην τυραννία των λέξεων και των όρων. Που κουβαλούν συναισθηματική και πολιτική φόρτιση, συμπύκνωση διαφορετικών και συχνά αλληλοσυγκρουόμενων εννοιών, αμφισημία ώς προς την ερμηνεία τους, στίγμα και αναθέματα έναντι ημών και αλλήλων. Τέτοιες λέξεις, προτού ολοκληρώσουν τον κύκλο τους και εγκαταλείψουν την επικαιρότητα, παίρνουν θέση στην καθ’ ημάς πολιτική σημειολογία ώς επικεφαλίδες κεφαλαίων και επεισοδίων ενός συνεχιζόμενου δράματος.

Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ*

Αχ αυτός ο ελληνισμός. Αρχίζει και ξεμακραίνει απ' τον πολιτισμό και τα έργα του, με τρόπο βασανιστικό, και ενίοτε ανεπαίσθητο και πάντα αναίσχυντο. Εχοντας χάσει και αφήσει στις ψηφιακές μηχανές τη λογική μας ικανότητα μετά την ανάλυση να συνθέτουμε κιόλας πληροφορίες και τη γνώση με την πραγματικότητα, επιταχύνουμε μια πολιτική και κοινωνική φθορά. Στην εποχή της θεοποίησης της εικόνας, ακόμα κι όταν είναι ανίερη και φρικώδης, χρειάζεται πολύ νοητική δουλειά για να πας απ' τον βορρά στον νότο. Εκεί πάνω στο Γεντί Κουλέ, τώρα, ανοίχτηκαν τάφοι δολοφονημένων κομμουνιστών, και δεν ξέρω ποιο τεχνολογικά εξελιγμένο DNA θα μπορούσε να αποδώσει τα κόκαλα σ' όσους ακόμα τους θυμούνται, τους σέβονται, και τους αγαπούν. Σημασία έχει ότι ξεθάφτηκαν, κι είναι αδύνατο να ξεχαστούν. Εκεί κάτω στην Αμμόχωστο, σ' ένα γυμνάσιο, τα παιδιά αγόρια και κορίτσια φωτογραφίζονται χαιρετώντας ναζιστικά με την δασκάλα συναινούσα και παρούσα. Πρότυπο Μασκ. Για αυτό εδώ το νότιο θα πουν πως είναι αστείο. Για το άλλο το βόρειο πως είναι παλιακό.