Συμβαίνει στην Ελλάδα: Ο (αντιλαϊκός) σκοπός αγιάζει τα μέσα (χειραγώγησης...

Έτσι ρίχνει στον αέρα τα προπαγανδιστικά της πυροτεχνήματα, όπως τις φιέστες που ετοιμάζει στην Πνύκα και το Καστελόριζο για να σηματοδοτήσει την τυπική έξοδο απ' το «πρόγραμμα», κρύβοντας ότι και την επόμενη μέρα ο λαός θα συνεχίσει να είναι αντιμέτωπος με εκατοντάδες μνημονιακούς νόμους, με τις δυσμενείς αλλαγές που αυτοί επέφεραν στη ζωή του και τις συνέπειές τους. Η πρόκληση μάλιστα προς το λαό απογειώνεται, καθώς λέγεται και γράφεται ότι το Μέγαρο Μαξίμου σκέφτεται να καλέσει στις εν λόγω φιέστες και όλους εκείνους που κατά καιρούς της απένειμαν τα εύσημα για την αποφασιστική προώθηση των αντεργατικών αναδιαρθρώσεων και τη «θεαματική» προσαρμογή στις ανάγκες της καπιταλιστικής ανάκαμψης.

Το έργο εξαπάτησης του λαού θα παιχτεί με κάθε μεγαλοπρέπεια! Ταυτόχρονα με τα «θεάματα», κλιμακώνεται μια ρητορική ανέξοδων κάλπικων υποσχέσεων, ακόμα και για μη εφαρμογή ψηφισμένων μέτρων όπως οι μειώσεις στις συντάξεις. Στην πραγματικότητα, οι υποσχέσεις αυτές, που θα γεμίσουν το καλάθι του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, δεν αφορούν παρά μέτρα για τη διαχείριση της ακραίας φτώχειας, χρηματοδοτούμενα απ' τη μόνιμη και διαρκή λεηλασία του ισχνού λαϊκού εισοδήματος.

Ήταν σαφής εξάλλου ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, δηλώνοντας πριν από λίγες μέρες ότι «οι στόχοι θα καλύπτονται, θα επιτυγχάνονται», θυμίζοντας πως «έχουμε μια δέσμευση να τηρούμε, τον στόχο του 3,5% πρωτογενούς πλεονάσματος και για το 2019. Αυτός ο στόχος θα τηρηθεί (...) Από τον Αύγουστο του 2018 περνάμε σε μια νέα μέρα. Αυτό σημαίνει ότι δεν επιστρέφουμε στο παρελθόν. Δεν επιστρέφουμε στη λογική της σπατάλης του δημόσιου χρήματος. Θα έχουμε μια συνετή δημοσιονομική πολιτική στη βάση των στόχων του προγράμματος», λέγοντας δηλαδή με άλλα λόγια ότι όσα έχασε ο λαός τα τελευταία χρόνια πρέπει να θεωρούνται «περασμένα - ξεχασμένα» και ότι η επίτευξη των στόχων ανάκαμψης προϋποθέτει μονιμοποίηση των αντιλαϊκών μέτρων και της αφαίμαξης του λαϊκού εισοδήματος.

Ο «τερματισμός των μνημονίων» θα φέρει μέτρα πάνω στα μέτρα, αφού εκτός από τα ψηφισμένα, οι συμφωνίες προβλέπουν την εφαρμογή «μεταρρυθμίσεων» στο διηνεκές, ώστε από τη μία να υλοποιείται η παράταση αποπληρωμής του χρέους και, από την άλλη, να μη «διαταράσσεται» η εμπιστοσύνη των αγορών.

Η ...«ολική επαναφορά», λοιπόν, που προπαγανδίζει η κυβέρνηση, είναι επαναφορά στην καπιταλιστική κανονικότητα, από την οποία ο λαός δεν έχει να περιμένει τίποτα. Τα όποια ψίχουλα μοιράσει, θα είναι ένα ακόμα ανακάτεμα της ακραίας φτώχειας, με πόρους που θα έχουν προέλθει από το μεγαλύτερο στράγγισμα των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων, την ίδια στιγμή που το κεφάλαιο θα απολαμβάνει πακτωλό εκατομμυρίων για τα επενδυτικά του σχέδια και ένα νομικό οπλοστάσιο για την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Βολική σκανδαλολογία

Η προσπάθεια να μείνει ο λαός εγκλωβισμένος σε ψεύτικα διλήμματα προϋποθέτει τη συγκάλυψη της στρατηγικής σύμπλευσης των κομμάτων της αστικής διαχείρισης και την ενίσχυση κάλπικων διαχωριστικών γραμμών με τη βοήθεια και της σκανδαλολογίας, στην οποία πρωταγωνιστούν και οι δύο πλευρές του νέου διπολισμού. Η κυβέρνηση καλεί το λαό να πάρει θέση απέναντι στο «παλιό» και «διεφθαρμένο» πολιτικό σύστημα με τις «σχέσεις διαπλοκής» με τους «ολιγάρχες» και να στηρίξει την προσπάθειά της για κάθαρση! Η ΝΔ ανταπαντά κάνοντας λόγο για τη «νέα διαπλοκή» και ρίχνοντας στην «αρένα» ερωτήματα για εμπλοκή συγγενών του πρωθυπουργού σε υποθέσεις με οσμή σκανδάλου.

Και οι δύο κρύβουν απ' το λαό ότι και η διαφθορά και η διαπλοκή είναι «παιδιά» του συστήματος που γεννάει τα βάσανά του, απότοκα του μεγαλύτερου όλων των σκανδάλων, της εντεινόμενης εκμετάλλευσής του για να αυγαταίνουν τα κέρδη του κεφαλαίου. Οτι πρόκειται για υποθέσεις που αξιοποιούνται για γερά ξεκαθαρίσματα και σχεδόν ποτέ «το μαχαίρι δεν φτάνει στο κόκαλο».

Την ώρα που με πολύ μεγάλη δυσκολία διακρίνει κανείς διαφορές ανάμεσα στη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τη διακυβέρνηση της ΝΔ, που ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει την αντεργατική πολιτική από εκεί που την άφησαν η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ, που έχει διατηρήσει και επεκτείνει όλο το αντεργατικό πλαίσιο, τα μνημόνια, τους μνημονιακούς νόμους... Την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύεται ΝΑΤΟικότερος των ΝΑΤΟικών, που η ΝΔ διαμαρτύρεται γιατί ΕΕ, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι στηρίζουν ΣΥΡΙΖΑ... Την ώρα που στο όνομα της «συνέχειας του κράτους» ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αμφισβήτησε τίποτα από αυτά που είχαν συμφωνήσει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ ετοιμάζεται να αποδεχτεί όλα όσα έχει συμφωνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ με διεθνείς οργανισμούς, ενώσεις, «τρόικες» κ.λπ... Αυτήν την ώρα, λοιπόν, ξαναζεσταίνονται και σερβίρονται στο λαό υποθέσεις όπως η «Novartis», το ΚΕΕΛΠΝΟ, οι off shore, τα τραπεζικά δάνεια με ευνοϊκές ρυθμίσεις και ξεδιπλώνεται η κοκορομαχία για το ποιος είναι περισσότερο διεφθαρμένος απ' τον άλλο.

Οσο περισσότερο στα κρίσιμα για το λαό ζητήματα επιβεβαιώνεται η σύγκλισή τους, τόσο ενισχύεται η προσπάθεια των αστικών επιτελείων να εγκλωβίσουν το λαό με τεχνητή πόλωση, με ψευτοδιλήμματα και κάλπικες διαχωριστικές γραμμές, για να θολώνει η πραγματική διαχωριστική γραμμή, η οποία καθορίζεται από τη συμφωνία τους στους στρατηγικούς στόχους και τα συμφέροντα του κεφαλαίου, απέναντι στα οποία στέκεται το ΚΚΕ.

Ρευστότητα και διεργασίες

Όλα τα παραπάνω εκδηλώνονται σε ένα πολιτικό περιβάλλον που μοιάζει με «κινούμενη άμμο»... Τα σενάρια αναμόρφωσης, διαμόρφωσης νέων κυβερνητικών συσχετισμών δίνουν και παίρνουν και, ταυτόχρονα, τα κόμματα του κεφαλαίου επιδιώκουν, μπροστά στις πολλαπλές εκλογικές αναμετρήσεις που έρχονται, να διαμορφώσουν συνθήκες επικράτησης ή αναβάθμισης του ρόλου τους στην αστική διαχείριση.

Τη βδομάδα που πέρασε, η κυβέρνηση άνοιξε εκ νέου ζήτημα αλλαγής του εκλογικού νόμου, αφήνοντας να εννοηθεί ότι συζητά να ξαναθέσει την απάτη της «απλής αναλογικής» και καλώντας το ΚΙΝΑΛ να τοποθετηθεί θετικά αυτήν τη φορά, προκειμένου αυτή να συγκεντρώσει 200 ψήφους στη Βουλή και να ισχύσει απ' τις επόμενες εκλογές. Μια τέτοια εξέλιξη θα ισχυροποιούσε την προοπτική της συνεργασίας των δύο κομμάτων, που ήδη δουλεύεται σε επίπεδο Τοπικής Διοίκησης.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δ. Τζανακόπουλος υπενθύμισε στο ΠΑΣΟΚ ότι, μη υποστηρίζοντας πέρυσι την απλή αναλογική, «επέλεξε (...) να παραιτηθεί από τη δυνατότητα να παίξει κεντρικό πολιτικό ρόλο, ρόλο ρυθμιστή στο πολιτικό σύστημα» και πρόσθεσε υπονοώντας ότι υπάρχει ακόμα ...χρόνος για να μεθοδευτεί συνεργασία: «Εφόσον προκύψουν δυνατότητες ή για την ισχύ της απλής αναλογικής από τις επόμενες εκλογές, είμαστε έτοιμοι να το συζητήσουμε».

Αλλά και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκης υποστήριξε ότι η επόμενη μέρα της ανάκαμψης «χρειάζεται μια ευρεία προοδευτική συμμαχία, ένα ευρύ προοδευτικό μέτωπο», που θα αξιοποιήσει τις δυνατότητες που διανοίγονται και πρόσθεσε ότι «ασφαλώς και υπάρχουν δυνάμεις και πέρα απ' τον ΣΥΡΙΖΑ που έχουν θέση και ρόλο σε αυτήν...».

Στασίδι στο υπό αναμόρφωση πολιτικό σκηνικό σπεύδει να «κατοχυρώσει» και το Ποτάμι, με τον Στ. Θεοδωράκη να δηλώνει ότι ξεχωρίζει «7 μεγάλα ζητήματα που απασχολούν τη χώρα» και ότι με βάση αυτά θα καθορίσει τη στάση του απέναντι στην επόμενη κυβέρνηση. Εντούτοις, οι αναταράξεις που βιώνει το κόμμα καθιστούν αμφίβολη την πορεία του. Η φημολογία ότι δύο βουλευτές του οδεύουν προς την έξοδο - κάτι που θα του στερήσει τη δυνατότητα να εμφανίζεται ως επικεφαλής Κοινοβουλευτικής Ομάδας - αναζωπυρώθηκε την Πέμπτη, όταν ο Γρ. Ψαριανός ζήτησε στήριξη της ΝΔ και κατηγόρησε τον Στ. Θεοδωράκη ότι «κοιτάει λίγο προς τα εδώ και λίγο προς τα εκεί».

Στη «δεξιά» πλευρά του αστικού πολιτικού συστήματος, ως προσπάθεια ανοίγματος στο χώρο της λεγόμενης «μετριοπαθούς δεξιάς» ερμηνεύτηκε η απόφαση του Κυρ. Μητσοτάκη να ορίσει πρόεδρο της οργανωτικής επιτροπής του 12ου τακτικού συνεδρίου, το οποίο θα πραγματοποιηθεί στις 14 και 15 Δεκέμβρη, τον Β. Μεϊμαράκη. Σε «πονοκέφαλο» ωστόσο για τη ΝΔ φαίνεται να εξελίσσεται η μάχη για τον δήμο Αθήνας, καθώς τον διεκδικούν δύο στελέχη της, ο Κ. Μπακογιάννης και ο Γ. Πατούλης. Στις δηλώσεις Πατούλη ότι στον εκλογικό στίβο «όλοι είναι καλοδεχούμενοι, αρκεί να έχουν αντοχές και να παίζουν καθαρά. Στα ίσα, κι όχι ύπουλα. Με βάση αρχές, αξίες και προγράμματα. Κι όχι στη βάση κληρονομικών δικαιωμάτων», απάντησε ο Κ. Μπακογιάννης δηλώνοντας: «Δεν με αφορούν καθόλου αυτά που λέει ο κ. Πατούλης (...) Στη δημοκρατία ζούμε, όλα τα λουλούδια πρέπει να ανθίσουν...».

Ριζοσπάστης