Γράφει: Κύπρος Κουρτελλάρης

Από προχθεσινό ρεπορτάζ του ΚΥΠΕ, που υπέγραφε ο Γρηγόρης Σάββα -το δημοσιεύαμε και στην ιστοσελίδα μας- για τον Συνεργατισμό, πληροφορηθήκαμε ότι στο στάδιο των διευκρινίσεων παραμένει η διαδικασία προσφορών για απόκτηση της Συνεργατικής Κυπριακής Τράπεζας. Εσείς, βέβαια, θα πρέπει να διαβάζετε του Συνεργατισμού, αφού όλα τα συνεργατικά πιστωτικά ιδρύματα, που ήσαν κατάσπαρτα σ’ ολόκληρη την Κύπρο, διαλύθηκαν και η περιουσία και εργασίες τους εκχωρήθηκαν -λένε- στη Συνεργατική Κυπριακή Τράπεζα. Κι αυτό, ασφαλώς, για να γίνει όσο πιο ανώδυνα -και με όσο το δυνατόν λιγότερες αντιδράσεις- το ξεπούλημα μιας από τις πιο βασικές κοινωνικο-οικονομικές κατακτήσεις του κυπριακού λαού: του Συνεργατικού Κινήματος. Με μια ιστορία που ξεκίνησε στις αρχές του περασμένου αιώνα...

Σύμφωνα, λοιπόν, με το ρεπορτάζ αυτό, παραμένουν πολύπλοκες και χρονοβόρες οι διαπραγματεύσεις, ενώ δεν έχει καθορίσει καταληκτικό χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης της συναλλαγής. Κι όχι μόνο αυτό: ο χρηματοοικονομικός σύμβουλος της ΣΚΤ έχει ήδη αποστείλει σειρά διευκρινιστικών ερωτημάτων προς τους δύο ενδιαφερόμενους επενδυτές που έχουν υποβάλει δεσμευτικές προσφορές, δηλαδή την Ελληνική Τράπεζα και το επενδυτικό ταμείο Apollo.

Με τα βασικά ερωτήματα να είναι δύο:

• Προς το επενδυτικό ταμείο Apollo, αν έχει εξεύρει το όχημα, δηλαδή το αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα, μέσω του οποίου θα απορροφήσει τις τραπεζικές εργασίες του Συνεργατισμού, ενώ
• Προς την Ελληνική Τράπεζα το ερώτημα αφορά το κατά πόσον έχει ξεκαθαρίσει πώς διαμορφώνεται η μετοχική της δομή μετά την εξαγορά του Συνεργατισμού, καθώς -αναφέρει το ρεπορτάζ- η απόκτηση του καλού κομματιού της ΣΚΤ εξυπακούει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, που πρέπει να εγκριθεί από τους υφιστάμενους μετόχους.

Και στη μια και στην άλλη περίπτωση -ή αν θέλετε και στο ένα και στο άλλο ερώτημα- η ουσία παραμένει αναλλοίωτη: Οι δύο “προσφοροδότες” δεν έχουν τα απαιτούμενα για να “εξαγοράσουν” τον Συνεργατισμό! Τουτέστιν είτε δεν τους σηκώνει η τσέπη τους, προκειμένου για την Ελληνική Τράπεζα -εκτός και αν τον πάρουν όσα όσα, οπότε επιβεβαιώνεται το ξεπούλημα- είτε, προκειμένου το επενδυτικό ταμείο Apollo, δεν υπάρχει η απαιτούμενη υποδομή. Το “όχημα”, κατά την τραπεζική ορολογία, μέσω του οποίου θα απορροφήσει τις υφιστάμενες τραπεζικές εργασίες του Συνεργατισμού...

Αλλά το ερώτημα, εμού του αφελούς μέσου Κύπριου πολίτη, είναι πολύ απλό: Εφόσον αυτά τα δύο βασικά ερωτήματα προφανώς δεν απαντώνται στη δεσμευτική πρόταση των δύο οργανισμών, πως διάολο έγιναν αποδεκτά ακόμη και προς συζήτηση; Με άλλα λόγια τι σόι δεσμευτική είναι η πρόταση των δύο οργανισμών, όταν το βασικό προαπαιτούμενο ούτε η μία ούτε η άλλη το απαντούν στα ίσα;

Αλλά, ξέρετε κάτι; Όχι πολλά χρόνια πριν, και εν πάσι περιπτώσει πριν βουττήσει τα χέρια της στο Συνεργατισμό η κυβέρνηση ΔΗΣΥ - Αναστασιάδη για το μεγάλο φαγοπότι, από μόνο του το Συνεργατικό Ταμιευτήριο Λεμεσού ήταν μεγαλύτερο -ως χρηματοπιστωτικός οργανισμός- από το Συγκρότημα της Ελληνικής Τράπεζας. Η οποία, μάλιστα, ήταν -και είναι- παγκύπριας εμβέλειας. Κι όμως: λίγα χρόνια μετά, η συναγερμική κυβέρνηση κατάφερε να εξαϋλώσει τον Συνεργατισμό, κατάφερε να φέρει τα πάνω κάτω και τα κάτω πάνω, για να έλθει η Ελληνική Τράπεζα να τον εξαγοράσει! Αλλά, τα μαύρα και τα σκοτεινά, με τι χρήματα θα τον εξαγοράσει; Και -αν τελικά τον εξαγοράσει- έναντι ποίου ποσού; Μήπως έναντι πινακίου φακής;

Εσείς τι λέτε;